කුස්සියේ ලිප මුල්ලෙ
නැගෙන දුම් රොටු අතර
ඇගේ අවිහින්සක සිනාව
අළු මතින් නැගී එයි
අදත් එදා වාගේම....
දැලි ඉදුල් කහට රත්
මවයි , දෑත කැටයමකි
දෙපතුලෙහි ඉරි තැලුනු
නියගයකි කාෂ්ටක....
මා හොවා උකුලෙ ඈ
නැළ වූ සැටි කවි ගොතා
අදත් මා සිත් ඉමක
පාරවයි හද පුරා....
නිහැඩියාවක් අද්දර ආවෙමි හනික සොයාන දහසක් හීන මැද හැදිනුවෙමි නුඹව මම හීන නම් කොච්චර ද ඉතිං එහෙමයි නේද අද නැතත් හෙට එනවාාාමයි ඔන්න ඉ...
Great 😍
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDelete❤✍️
ReplyDeleteWow😍
ReplyDelete❤️
ReplyDelete👍🔱
ReplyDelete❤❤
ReplyDelete😍❤
ReplyDeleteGood
ReplyDelete